Burak Kut, uzun bir ayrılıktan sonra Eylül sonunda piyasaya çıkacak albümüyle hayranlarıyla yeniden buluşacak. Sezen Aksu’nun bir bestesinin de bulunduğu albüm, “Bebeto’dan daha derin bakan” gözleriyle uçuşa hazırlanıyor.
Bir yerlerde okumuş olmalıyım, Burak Kut benim için bir Balık’tı. Hülyalı bakışları, duygusallığı, aşkları ve romantik müziği ile bir Balık karakterinin tüm unsurlarını içeriyordu yani. Balık imajı öylesine ona oturmuştu ki, röportajımda bir Balık erkeğini çözümleyeceğimden zerre kuşkum yoktu. Hemen astrolojik enformasyonumu teyit için “Balık burcusunuz değil mi?” diye sordum. 27 Ağustos! Olamaz o bir Başak! Beynimdeki bütün kurgu uçtu, şimdi ne olacak, karşımda rasyonel bir Başak var. Başakların ne titiz, dikkatli ve ser verip sır vermez, attıkları her adımı ciddi düşünen insanlar olduğunu bilirsiniz. Bilmiyorsanız da ben söyleyeyim. Boş bulunmak onların doğalarında yoktur. Düşüncelerinde tutarlıdırlar, bir gün öyle bir gün böyle demezler. Türkiye ilk kez bir Başak Cumhurbaşkanı ile, Ahmet Necdet Sezer’le tanışalı beri Başak ruhunun iradesini tanıdı işte. Neyse, Burak Kut’la ilgili bir Balık çerçevesinde çizilmiş sohbet bir Başak rasyonalitesinde ilerledi. Müzik ve şov dünyasından uzaklaştığı üç yıl boyunca gençkızların sevgilisi Burak Kut farklılaşmıştı.
(2000, Aktüel Dergisi)
Bebeto’nun gözleri daha olgun ve derin bakıyordu. Bir ara memleket meselesi haline getirilen kiloları yoluna girmiş, incelmiş, çakı gibi olmuştu. Asker dönüşü magazin basınında çıkan “Herkes askerden yeni bestelerle döner, Burak’ın eli boş, kızlarla geziyor” haberlerini külliyen yalanlayan yeni bir albüm hazırlamıştı. Üstelik Tarkan, Teoman, Mustafa Sandal ile ilgili kendi çabamızda kışkırtıcı sorularımıza da son derece iyi niyetli ve soğukkanlı cevaplar verdi.
Önümüzdeki günlerde piyasaya çıkaracağı “Burak Kut” adını taşıyan albümü mütevazı bir şekilde ifade etmesine rağmen derin bir iddia taşıyor.
Tarkan, Burak Kut ve Mustafa Sandal üçlemesi bozuldu mu?
— Ben biraz daha geri kaldım bu konuda. Aslında her şey biraz medyada gündemde olmakla ilgili. Hayatımın bir döneminde gündemde olmadım, başka bir yolu tercih ettim. Aslında benim müziğe başlayışım çok daha zor bir yerden oldu.
Nereden ve nasıl başlamıştınız?
— Ortaokul müzik öğretmenim Melek Helvacı, beni yetenekli bulurdu. Şehremini Lisesi’nde okuyordum fakat dersleri hiç sevmiyordum. Güzel Sanatlar Anadolu lisesi açıldığı zaman Melek Hanım, “Sen burada yapamıyorsun, müzik okuluna git” dedi. Tam puanla kazandım okulu. Sonrası çok eğlenceliydi, tıpkı Fame dizisindeki gibi. Bana kişilik olarak çok şey kazandırdı. Ders programında olmamasına rağmen şan dersleri aldım.
Tenor solisttim, sonra sürekli şarkı söylemeye başladım. Milliyet Liselerarası Müzik Yarışması’nda üç sene erkek solist dalında birinci oldum. Bu heyecanla profesyonel orkestralarda çalışmaya başladım, çünkü evin gelir kaynağı bendim.
Siz pop müzikte yokken değişiklikler oldu mu?
— Bir büyüğüm çok güzel bir şey söyledi: “En zor şey inişe doğru gelişmektir, sen bunu yapıyorsun, tebrik ederim.” Kaset satışları itibarıyla bir iniş var tabii; ortada görünmemek de medya dünyasında inişe alamet gibi görülüyor, ama aslında tercih. Daha 28 yaşındayım. 21 – 28 bir insanın kişiliğinin gelişmeye başladığı zaman. O yüzden bu zamanı iyi geçirmek lazımdı, yaşam olarak iyi geçirdim ama psikolojik olarak da iyi geçirmeye çalıştım, dalgalanmalar oldu ama şu an iyiyim.
Pop dünyasına sürekli yeni isimler katılıyor, rekabet kafanızı kurcalıyor mu?
— Rekabet hoşlanmadığım bir şey. Ayrıca pop müzikteki rekabetin içi çok dolu değil. Öyle bir hayatın içine girmişiz ki, dönüyor dönüyoruz, aynı yere geliyoruz. Müzik yaptığımız insanları görmeden yaratıcı olmaya çalışıyoruz. Askerlik süresi içinde de birçok yer dolaştım, bu süre içinde de dinginleştim. Fazla gündemde olan, çok sevilen bir şarkı yapan çok daha iyidir diye bir rekabetin içinde bulunmayı tercih etmiyorum. Kim daha çok çalışıp daha çok müzikal bir şey yapıp daha kalıcı olur diye düşündüğüm zamandan beri, biraz daha gerideyim.
(2000, Aktüel Dergisi)
Bu geri çekilme döneminin içindeki esas saikler ne?
— Bir gün televizyon izliyorum, müzikle ilgili bir gece düzenleniyor, ama benim içimi kemiren bir şeyler var. Altı boş, müzikal olarak iyi olmayan bir sürü şeyin yapıldığı bir ortam. Biraz yüksünmeye başladım, ben kainatın altını değilim ama müzikte iyi şeyler yapmam gerektiğine inanıyorum. Bir şey yapmak istersiniz ve içiniz içinize sığmaz, içime sığmayan şeyi dışarı çıkaramıyorum. Bu yüzden şöyle bir soru sordum kendi kendime, o kalabalık ödül gecesini izlerken; “orada olmak istiyor musun?” Orada olmadığıma üzülmüyordum. Buna hayır dedikten sonra baktım ki bu konuda hırslanmasına gerek yok insanın, bundan sonra bende yelkenler biraz daha aşağıya indi. Askerlik süreci içinde de biraz arındırdım kendimi o hayattan. Çünkü biz öyle bir hayatın içine girmişiz ki, dönüyor dönüyoruz, aynı yere geliyoruz. Müzik yaptığımız insanları görmeden yaratıcı olmaya çalışıyoruz. Askerlik süresi içinde de birçok yer dolaştım, bu süre içinde de dinginleştim.
Askerliğiniz süresince hayranlarınızın ilgisi azaldı mı?
— Azalmadı. Mektuplar devam etti. Onlarla tanışıyoruz, ama ben onları tanımıyorum. Eve geldim, işe girdim ya da annemle görüştüm, hadi canım görüşürüz gibi mektuplar geliyordu. Askerde mektupları okuma fırsatım oldu, onlara yeni albümümü yollayacağım.
(2000, Aktüel Dergisi)
Sadece gençkızların mı sevgilisisiniz, kimlerin kahramanısınız?
— Büyük şehirlerin dışında yaşayan insanların sosyal olarak açılmaları daha zor. Kendilerine kahramanlar seçiyorlar. Ben de iyi bir kahramanım sanırım. Kahramanla özdeşleşip odasının duvarlarını sizin resimlerinizle kaplıyorlar ve duyduğum hikâyelere göre duvarlarından söktürmüyorlar, psikolojik tedavi gören birkaç genç arkadaşım varmış, masaya ekstra bir tabak koyup, bu akşam Burak gelecek ve yemek yiyecek, diyenler varmış.
Şişmanlamanız çok konuşuldu
— Evet, memleket meselesi haline getirildi. Askerdeyken bir baktım, Çarkıfelek’te Mehmet Ali Erbil “Burak’ı gördüm televizyonda, amma kilo almış” dedi, sonra da dev bir adamı ekrana çıkardı. O zaman bayağı üzüldüm. Kilo almak biraz psikoloji ile ilgili, zaten yapım da müsait, askerden döndüğüm zaman 91.5 kilo idim, kendi çabamla beş kilo verdim, bu beni motive etti. Bazı insanlar da vardır ya, “evladım yapma” dediğin zaman “yap” anlarlar, ben de öyleyim, insanlar kilo ver deyip üzerime geldikçe ben direndim, bu nedenle kilo vermekte geciktim. Ama bir profesyonel olduğumu unutmamam gerekiyordu.
Kaynak: 2000, Aktüel Dergisi
