Radyo, tiyatro, sinema, televizyon derken son olarak internetteki web sitesiyle karşımıza çıktı Meltem Cumbul. Çok kimlikli yaşıyor çünkü sanatını. Bildiği her ortamda var olmaya çalışıyor. En büyük hedefi Holywood’la dünyaya açılmak. Bir de artık anneliği düşünmeye başlamış ve şöyle diyor: “Kadınlar 45 yaşına kadar bekleyemez.”
Yirmibirinci yüzyılın sanatçısı olmanın temel koşullarından birinin internet ortamında da var olmaktan geçtiğini tespit etmiş Meltem Cumbul: “Artık websiz olmaz.” Türkiye’nin en fazla tıklanan sayfasının macerası bu tespitle başlıyor ama Cumbul’un internet serüveni bunun çok ötesinde, Meltem’in sanal ortamda kurduğu ilişkilere de diğer ilişkileri kadar değer ve emek verdiğini fark edip yaşamlarını onunla paylaşmayı seçenler, internet sitesinde aradıklarını fazlasıyla buluyor. Çocuklarını anlatan ev hanımlarından akıl danışanlara, sinema üzerine düşüncelerini tartışmak isteyenlere kadar herkesin beklentisini karşılıyor bu site. Hatta bir öğretmenin ısrarı sonucu başlayan Van Gazi İlköğretim Okulu’na yönelik yardım kampanyası bu sayfadan nefes alarak büyüyor.
Meltem, internetle olan ilişisini önümüzdeki günlerde daha da geliştirmeye hazırlanıyor. Tiyatroyu web ile birleştirme konusundaki projesi bunun bir parçası. Ama ketumluğu, proje hakkında daha fazla bilgi vermesini engelliyor. Belki de bu tutum, riski sevdiğini söylemesine rağmen sanatı üzerine gösterdiği titizlikten kaynaklanıyor.
Yaptıklarından söz ederken Eylül ayında Avusturya ve Almanya’da gösterime girecek olan, tek kelime bilmeden Almanca oynadığı son filmini, yapacaklarından söz ederken biri Türk yapımı, diğeri ise Türk yönetmenin çekeceği Alman prodüksiyonlu iki film projesini anlatıyor. Önünü görebildiği projelerden daha uzun vadeli hedeflere uzanıyor sözleri. “Her yerde, her milletten insanla film çekebilirim ben. Sonuç itibarı ile film sektöründe çok vurucu şeyler yapmak istiyorsan eğer, Avrupa’da İtalyan ve Fransız sinemasında yer almak ya da Almanya’da Wim Wenders’le çalışmak iyi olur. Holywood’da çalışmaksa cennete düşmek gibi olur. Avrupa sinemasına yakınlık duyuyorum. Ama temiz iş çıkarılmış her filme saygım var.
Hayallerimdeyse öyle beklediğim bir rol yok. Ama doğrusu Danny Boyle’la çalışmayı çok isterdim. Trainspotting’in yönetmeni. Çok fantastik bir dünyası olduğuna inanıyorum. Üstelik genç, yenilikçi, oyuncusunu parlatan bir yönetmen. “American History X” filminden hatırlayacağınız Edward Norton, Evan McGregor ve Glenn Close ile aynı kamerayı paylaşmak isterdim. Ve tabii “Aşık Shakespeare’de oynayan Joseph Fieness ile. Onu ben keşfettim önce. Dört yıl önce Royal Shakespeare Company’de onu ‘As You Like It’ adlı oyunda görüp çarpılmıştım. Sahne yönetmeni olan arkadaşıma ‘Beni tanıştırsana’ dedim ama ertesi gün Türkiye’ye dönüyordum ve tanışamadım.
Meltem Cumbul’un hayalleri büyük ama, bu durum daha küçük projelerin değerini yok etmiyor. Yaratmayı düşündüğü, aldatma ve aldatılma üzerine kısa metrajlı filmi de tanımadığı genç bir sinema öğrencisinden gelen bir kısa metrajda oynama teklifini kabul edişi de aynı şeyi gösteriyor. Sanatını sanaldan gerçeğe karşılaştığı her yerde, bildiği bütün yöntemlerle var etmeye çalışıyor.
KADIN OLMAK
Geleceğe dair somut projelelerden başka beklentileri de var Meltem Cumbul’un. Oyunculuğa dair duyduğu bütük tutkuya, azimle sarıldığı mesleğine kısa süreli de olsa ara verdirtecek beklentiler. “Anne olmak. Aile kurmak için evliliğin gerekli olduğunu düşünüyorum. Aile çocukla var olan bir şey. Çocuğumun babasının ömür boyu bir arada yaşayabileceğim bir insan olduğunu hissetmediğim sürece böyle bir şeyin içine girmem. Ama gönül ister ki, bir an önce böyle bir şey olsun. Çünkü kadınlar 45 yaşına kadar bekleyemiyor erkekler gibi. Ama bu sorumlulukları taşıyabileceğim en iyi noktada buna sahip olmak istiyorum. Hiçbir şekilde o çocuğu başka ellerde büyütmek istemem.
Kaynak: 1999, Aktüel Dergisi
