Aslında zeki bir adam. Komiklik derecesini biliyorsunuz. “Biseksüel deÄŸilim” dediÄŸinde öyle olmadığını anladım. Ama hem zeki, hem hem komik bir adam senelerdir niçin televizyonların o naylon dünyasına çakılıp kalmış anlayamadım. Kıt mıyım ne?
Röportaja gittiÄŸim gün son derece sinirliydim. Öyle ki sinirden bir atı bile yiyebilirdim. Artık Ä°stanbul’un yollarından bahsetmek aptalca biliyorum ama, hakikaten bu sefer kadar kelimelerle ifade edemeyeceÄŸim kadar iÄŸrenç yollardan geçerek olay yerine ulaÅŸabildim. Bir yandan gidiyor, bir yandan da “acaba bir bankada kambiyo memuresi mi olsaydım?” diye düşünüyordum. Derken son gücümü kullanarak kendimi stüdyoya attım. Mehmet Ali Erbil ve arkadaÅŸları beni çay bahçelerindeki plastik sandalyelere oturtup kırık bir grissini verdi. Son kalan grissinilerini benimle paylaÅŸmışlardı. Bu anı ömrüm boyunca unutmayacağım. Oysa ki yazı iÅŸleri müdürümüz oraya giderken bana sandviç içine soÄŸuk köfte yapmıştı fakat ben istememiÅŸtim.
Biraz kendime geldikten sonra görüntü netleÅŸti. Gri takım elbiseleriyle “Merbil” (Mehmet Ali Erbil’i kısalttım) karşımda duruyordu. Ona son gücümle açlığın “A”sı dedim. Derken Çarkıfelek baÅŸladı. Yarışmacılardan biri kocasının vasiyeti üzerine gelmiÅŸti ve harfleri ÅŸiir okur gibi söylüyordu. Merbil dalga geçmemek için kendini zor tutuyordu ama adam profesyonel. Halkımızın emekli, dul ve yetimlere olan hassasiyetini biliyor, espri yapmıyordu. Onun yerine ikinci yarışmacının soyadına taktı: “DAL.”
Adama alenen “dallama” diyor, adam bozuluyor,, ben kahkahalarla gülüyorum, seyirciler gazetecinin gülmesine ÅŸaşırıyor ama bir süre sonra onlar da ortama alışıp gülmeye baÅŸlıyor.
Mehmet Ali Erbil o kadar komik biri ki anlatamam. Kafasından zekâ fışkırıyor. Etrafındakilere enerji veren kişiler vardır ya neşesiyle, o da onlardan. Aslında eskiden ben de onlardandım ama sonra zamanla ortamın naylonluğunu görüp tüm enerjimi kaybettim. Zaten onunla ilgili tek küçük şüphem bu oldu röportaj boyunca. Madem bu kadar zeki biri, nasıl oluyor da bunca zaman bu naylon televizyon dünyasına tahammül edebiliyor?
ANS stüdyoları baÅŸlı başına Türk kültürünü anlatan bir yer. Yani Time dergisi o yanlış Türkiye tanıtımını yapacağına gidip bu stüdyolardan üç kare çekseydi ak göz kara göz ortaya çıkardı. Haftada iki gün Çarkıfelek için çekimlere katılan Mehmet Ali Erbil, diÄŸer günler de “Tatlı Kaçıklar” dizisinin çekimlerinde. Deliler gibi çalışıyor. En fazla 33-34 yaşındadır diye düşünürken 40 yaşında olduÄŸunu öğrendim. O kadar ÅŸaşırdım ki (içimden), o kadar olur ya. Sonra annelerimiz hep der ya, “Gönül Yazar sahneye çıkarken ben çocuktum” diye, hakikaten Merbil TRT’de “DeÄŸiÅŸtir” yarışmasını yaparken ben balıkyağı içtiÄŸim dönemlerdeydim.
Ankara Devlet Tiyatrosu tiyatro bölümü mezunu Mehmet Ali Erbil. Çok genç yaÅŸta Küheylan’ı oynamış. En büyük isteÄŸi sinemada iyi bir oyun çıkarmakmış. Anlaşılan birkaç filmde oynadığı “seviyeli” Kemal Sunal rollerini rolden saymıyor. Benzetme ama kimse alınmasın. Vesikalılar da en sonunda normal nüfus cüzdanı almak ister ya, bu da böyle bir ÅŸey herhalde. Bu iÅŸin vesikalısı da Mehmet Ali Erbil! Yani iÅŸini çok iyi yapıyor anlamında.
Kaynak: 1998, Aktüel Dergisi
