«Sevişmek mi? Yanılıyorsunuz. Biz sadece arkadaşız.» diye yanıt veriyordu sorulunca. Oysa, «Arkadaşım dediği erkeklerle Semra Sar’ı el ele, kol kola, şehrin en gizli köşelerinde görüyorduk. Yanak yanağa dans ediyor ve yakalanmaktan bir sakınca duymuyordu.
Bir sinema mecmuası aracılığı ile beyaz perdeye atılan Semra Sar’ın ilk aşklarından biri Fikret Hakan’dı. “Ölüme Yalnız Gidilir” filminde karşılıklı oynarken aşk başladı aralarında. Ara sıra Fikret Hakan’ın Valikonağı Caddesi’ndeki katına gidip, başbaşa Frank Sinatra’yı dinlediler. Geceyarılarına kadar birbirlerine şiirler okudular. Semra Sar’ın çok uzun sürmesini arzu ettiği bu «şiirli aşk» birden koptu. Terk edilmişti.
Arkasından Semra Sar’ın adı, genç bir karikatürist, bir gazeteci ve bir reji asistanı ile bir müddet birlikte anıldı. Fakat bunlar kısa süreli maceralar oldu nedense. Fotojenik yüzü dışında olağanüstü fizik özelliği olmayan Semra Sar, şöhrete kestirme yoldan gitmek için birtakım tertipler düşünmüştü. Bu arada rastladığı biri de Turgut Demirağ oldu. Demirağ, film şirketi sahibiydi. Semra Sar’ı yapacağı filmlerde oynatabilirdi. Üstelik Semra, prodüktörün kendisinde bir zaaf belirtisini sezmişti.
Ancak Demirağ, o sıralarda ne film yaptı ne de Semra’yı filmlerinde oynatmayı düşündü. Böylece «Aşka Tövbe» filminin çekimiyle birlikte bir başka macera ortaya çıktı. Filmin baş oyuncusu ve yapımcısı Muzaffer Tema ile sevişmeye başladılar. Artık Semra çalışacağı, ya da karşılıklı oynayacağı prodüktör ve oyuncularla işe başlamadan önce bir ilgi kurma yolunu tutturmuştu. Tema’dan sonra ortaya Mahir Özerdem çıktı. Fakat bu beraberlik çok kısa ve sessiz sedasız devam edip kesildi. Böyle hızlı bir şekilde devam eden aşkları içinde prodüktör Aziz Sarıkaya ile olan macerası çatışmalara da yol açtı. Aziz Sarıkaya evliydi. Fakat Semra’yı arabasıyla setlere taşıyor, işi bittiği zaman da alıp evine getiriyordu. Ancak bu getirip götürmelerde yanlarında Semra’nın annesi de oluyordu.
Gene bir pazar günü prodüktör Aziz Sarıkaya, Semra Sar’ı arabası ile Çınarcık’ın (Yalova) bir saat ötesindeki Çeşme dedikleri bölgesine götürdü. Otomobilde Sarıkaya’nın yanında Semra Sar, arka koltukta da annesi oturuyordu. Kızının sigara içmesine dahi karışan annesinin bu tutumu çok garipti. Çeşme’de o sıralarda bu satırların yazarı ile foto muhabiri Erol Dernek de bulunuyordu. Aziz Sarıkaya’nın arabası bir gölgelikte durunca, ikide bir flaşlar yanıp söndü.
Erol Dernek, Semra’nın gülümseyişini ve Sarıkaya’nın da yüzündeki korku dolu ifadeyi makinesi ile görüntülemişti. Birden prodüktörün ağzından şu tehdit dolu sözler döküldü:
— Erol, eğer bu resimler basılacak olursa Beyoğlu’nda dolaşamazsın!
Prodüktör Aziz Sarıkaya, bu arada ayak işlerine bakan Zeki adındaki birini yanına çağırdı ve şöyle dedi:
— Bunlara mâni olmaya çalışırsan, bundan sonraki tüm işlerimde sen olacaksın!
Zeki adındaki fedai, Erol Dernek’in üzerine yürüyüp fotoğraf makinesi kırmak istedi. Bu itişme ve kakışma sırasında Dernek büyük bir soğukkanlılık ile fotoğraf çekmeye devam ediyordu. Bir süre sonra kavgacılar ayrıldılar. Aziz Sarıkaya, Semra Sar ve annesiyle arabasına atlayıp olay yerinden uzaklaştı.
Kaynak: 1964, Ses Dergisi
