Türk sinemasının 1970’e kadar kullanıp ondan sonra kenara koyduğu “iyi parçalar”dan birisi Mine Soley. O zamanlar parçadan bütün anlaşıldığı için iyi sayılıyordu. Sonradan parçadan hakikaten parça anlaşılmaya başlanınca durum değişti. Parçalandığında yeni ölçülere göre işe yaramaz hale geldi. İniş takımları kendini kurtardı, ama balkonlar, yeni yetmelerin çekme katları yanında yaya kaldı. Sonuçta koptu sinemadan Mine Soley. Ümidini sahneye bağladı. Gazino-pavyon yokuşunda yuvarlanıp gideceği düşünürken tutundu burada.
“Göğüslerim küçük, dişlerim aralık, burnumda estetik yok. Seksi değilim aslında. Haaapppşşuuuu.. (1984, Erkekçe)
ERKEKÇE: Oynadığın vamp rollerde..
SOLEY: Vamp kelimesini kullanmayalım. Hiç hoşlanmıyorum bu kelimeden. Çok şey geliyor bana. Vampir falan gibi. Aslında ben seksi oynayacak bir kadın değilim. Çok daha fanfatal birisi olması lazım. Yaşayışıyla, haliyle, tavrıyla. Haaaapppşşşuuu.
ERKEKÇE: Çok yaşa. Senin oynadığın tipte rolleri bugün de oynayanlar var. Karakter tipinde ne değişiklik oldu?
SOLEY: Benim zamanımda yapılan filmlerde bir konu vardı. Tema vardı. Evli bir erkek, kadınıyla mutlu değil, pavyonda çalışıyorsam oraya gelip beni tanıyor, ilişkimiz ilerliyor. Seyircinin itici bulmaması için banal şeylerden kaçınılıyordu. Seyirci lanetliyordu beni ama, bayağı sahneler olduğundan değil, rolüm icabı çizdiğim tipten dolayı. Yardımcı kadın oyuncuydum. Kötü kadını oynuyordum. Seyircinin bu tipe tepkisi benim başarılı olduğumu gösteriyordu aslında. Bugün Zerrin Egeliler’i falan örnek gösteriyorlar bana. Kesinlikle kabul etmiyorum. O ve onun gibileri. Porno filmlerde oynayanları yani. Türümde görmüyorum bunları. Kompleks falan değil benim için.
ERKEKÇE: Ama nihayetinde sinemada on yılda çok şey değişti.
SOLEY: Sinemada hep heyecanlı, hep saygılı oldum. Sinemaya da sahneye de aşığım diyemem. Ama seviyorum ikisini de. Türk sanat müziği söylemeye çalışıyorum yıllardır. Sevmesem yapamazdım bunu. Ama şimdi piyasada olanlar için sinema sanatçılığı paravan bir meslek. Onunla tanınıyorlar. Sonra şöhretleriyle orantılı olarak artan ücretleri söz konusu oluyor. Niçin sokaktaki bir kadın bunu yapınca günahkâr oluyor, çirkin bir isim takılıyor da, sanatçı biraz daha pahalı olunca itibarlı oluyor. Anlamıyorum bunu.
ERKEKÇE: Sinemayı kullanıyorlar yani.
SOLEY: Basını da. Alıp göklere çıkarıyorsunuz bunları. Belki belli bir kültür düzeyindeki insanlarca beğenilmiyor ama, gazetecilerin onlara yönelişi açık. Ben para kazanmak için insanın saygısını edebini kaybetmesi gerektiğine inanıyorum.
Kaynak: 1984, Erkekçe Dergisi
