Hülya Avşar: Evlilik üzerinde çok düşünülmesi gereken bir konu. Her ne kadar evlenmeye karar versek de. Evlilik konusu kesinlik kazanınca bende bir kararsızlık başladı. Baktım ki mesleğimden ayrılmak zor geliyor. Çünkü evlendiğim zaman mesleği bırakmak zorunda kalacağım.
Osman Hattat böyle bir şart mı koydu?
— Osman Bey benim hiçbir işime karışmaz. Gerek basınla olan ilişkilerime gerekse filmlerime hiçbir konuda karışmaz. Fakat ben evlendikten sonra bu işi yapmayacağımı biliyordum. Ya evlilik ya iş.
Ama bunu yapan sinema sanatçılarımız var
— Eşleriyle aynı meslekten olanlar için sorun olmayabilir. Kendi eşinin firmasına film yaptığı sürece. Osman Bey’in işiyle benim işim arasında çok büyük farklar var. Bir kadın evliyse tamamen evine bağlı olmalı.
Evli bir kadının ev işi yapıp evde oturması gerekmez ki
— Benim düşünceme ters düşüyor. Bir kadın yalnızca kocasının maddî gelirine katkıda bulunmak için çalışmalıdır. Eğer kocasının maddî durumu iyiyse kadın hiçbir zaman çalışmamalı. Hem çalışıp hem ev kadınlığı yapan kadınlara hayret ediyorum.
Neden?
— Şaşırıyorum. Çünkü ben küçüklüğümden 18 yaşına kadar çalışan anne ve babanın çocuğu olduğum için zorluklarını biliyorum. Küçük yaşlardan beri hep düşünmüşümdür, “çalışmayacağım, evimin kadını olacağım” demişimdir.
Fakat bu sanatçı için zor değil mi?
— Valla, ben size şunu söyleyeyim. İki yıldır bu işin içindeyim. Hiç ummadığım bir şekilde bu işin içinde buldum kendimi. Değişik bir ortam oldu benim için ama hiç dejenere bir hayatım olmadı. Yani ailemden ayrı yaşamıyorum. Osman Bey ile berabersem onun evinde yaşamıyorum. Gece hayatım yoktur, ailemden habersiz yaptığım hiçbir şey yoktur.
Kendinizi sanatçı olarak kabul ediyor musunuz?
— Tabii ki.
Geçenlerde “en büyük benim” demişsiniz. Gerçekten böyle mi düşünüyorsunuz?
— Ya, bu çok komik bir şey. Böyle bir şey söylenemez. Bu konuya değindiğinize sevindim. Bütün basın olayında herkes kafadan ters düşüyor. Mesela, “Türkan Şoray’ı geçtim, onun tahtına oturacağım” demişim. Bunlar çok ayıp şeyler bende. Hiçbir zaman bir sanatçıyı küçük görmedim. Herkesin tarzı aydırı.
Sinemadaki yerinizi nasıl değerlendiriyorsunuz?
— Şu anda en iyi durumda olduğumu biliyorum. Bir de “genç kızı, masumu” oynayacak oyuncu olarak görüyorum kendimi. Yetenek açısından hakikaten kendimi yetenekli buluyorum. Genç bir sanatçıyım. Bir de tip ayrılığı var. Yani kendi tipimde başka bir sanatçı olmadığı için ayrıcalıklıyım.
İyi güzel de, bu yılın “en iyi filmler” listesinde isminizi göremedik
— Müjde Ar, her zaman saygı duyduğum bir sanatçıdır. Fakat Müjde Ar ile benim olayım o kadar ayrı ki. Yani Müjde Ar ile aramda dağlar var.
Nasıl dağlar bunlar?
— Müjde Hanım seks olayını daha değişik şekilde yansıtıyor halka. O çok değişik bir yolda. Bunu kendisi seçti. İnşallah başarılı olur. Mesela ben seks olayına kaçmıyorum filmlerimde. Gerekirse öpüşürüm sahne gereği. Ayrıca Müjde Hanım benden yaşça da büyük. O da bir genç kızı, bir masum kızı oynayamaz. O da kendi branşında bir numara.
İyi bir sanatçı olmak mı, çok meşhur olmak mı?
— Valla, iyi bir sanatçı olmayı tercih ederim. Tabii bunun yanında iyi sanatçılığım açısından çok meşhur olmak isterim. Çünkü bu işi yapmak kolay diyelim bazı kişilerin düşüncesiyle. Parası bol diyelim. Gezmesi, tozması, güzel giyim, rahat yaşam bol fakat ben hiçbir zaman gününü gün eden bir insan değilim. Her zaman ileriyi düşünen bir insanımdır. İleride isterim ki, evlenirsem çocuklarım olsun, onlar benim şöhretimi ve çok iyi bir sanatçı olduğumu bilsinler.
Hem modern, hem tutucu olmak nasıl bir şey?
— Yani mesele, devamlı erkek değiştirmek, gece hayatı, sokaklarda gezmek ya da dejenere bir toplumda yaşamak bana uygun değil. Düzenli bir yaşantıyı seviyorum. Özel hayatımda kimse beni çok seksi bir etek ya da çok seksi bir pantolonla göremez. Yani her zaman mütevazı bir hanımefendi olmayı tercih etmişimdir. Bunun yanında da çok modern biriyimdir. Gerektiği zaman kırk yılda bir diskoya gidip de çok iyi şekilde dans edebiliyorum. Yani dansa çok merakım vardır. Mesela müzik dinlemeyi çok severim.
Kaynak: 1985, Kadınca Dergisi
