Hıristiyanlığı seçen dört kişilik bir aile. Ailenin reisi Seyfettin Kültürel, kara çarşaflı bir annenin oğlu. Eşi Nuray Hanım ise kısa süre öncesine kadar beş vakit namaz kılan bir müslümandı. Şimdi baba İstanbul Moda’daki protestan kilisesinde papaz, çocuklarsa geçen yıl vaftiz oldu.
İlk bakışta, soyadı Kültürel olan sıradan bir Türk ailesi onlar. Bu aileyi farklı kılansa yıllar sonra dinlerini değiştirmeye karar vermeleri. Müslüman olarak dünyaya gelen ya da dünyaya geldikten sonra Müslüman oluşuyor Kültürel Ailesi. Önce anne, bir yıl sonra baba ve geçen yıl da çocuklar vaftiz olup Hıristiyanlığı tercih etti. Öykü bir hayli çarpıcı ama önce aileyi tanımakta yarar var. Ailenin reisi 48 yaşında Seyfettin Kültürel kendi deyimiyle geleneklere, dine ve maneviyata fazlasıyla düşkün, tipik bir Karadenizli ailenin en küçük çocuğu. Babası Demokrat Parti’nin kurucularından. Annesi ve büyük ağabeyini tanıtmak için söylenebilecek ilk söz, dini bütün birer Müslüman olmaları. Hatta Seyfettin Bey’in anlattıklarına göre annesi kara çarşaflı.
★
“Ben, hiçbir zaman İslam dinine düşkün olmadım. Hatta Hıristiyanlığı tanımadan önce ateisttim” diyen Kültürel’in 40 yaşındaki Nuray Hanım ise çocuk bakıcısı olarak çalışıyor. Ailenin fertleri çoğunlukla ateist fakat Nuray Hanım, eşinin tersine o vakitler beş vakit namaz kılarmış. Hatta bir dönem kapanmayı bile düşünmüş. Evlendikten sonra eşinin ateist olmasına da epey öfkelendiğini söylüyor Nuray Hanım.
Ailenin dinler arası yolculuğu, 1994 yılında bir hafta sonu Kadıköy Akmar Pasajı’ndaki bir kitap tezgâhında başlar. O gün tezgâhta Hıristiyanlıkla ilgili Türkçe kitapların Türkler tarafından satılması Seyfettin Bey’in çok ilgini çeker. Kitap satıcısı, daha fazla bilgi almak isterse Moda’daki Presbiteryen Kilisesi’ne gidebileceğini söyler. Merakı artan Seyfettin Bey, Hıristiyanlıkla ilgili bir kitap satın alır ve gizlice okumaya başlar.
★
“Önceleri benim için bir dinle ilgilenmek, araştırmak, kiliseye gitmek utanç vericiydi. Bu yüzden araştırmalarımı gizli yaptım. Ama kitabı okudukça sorular beynime hücum etmeye başladı” diyor Seyfettin Kültürel. Bir süre sonra söz konusu kiliseye de giden Kültürel, gördüklerinden çok etkilenir.
“Kilisedeki ibadet dili Türkçe’ydi ve ilahiler okunuyordu. Okuduklarım ve gördüklerim karşısında o güne kadar bildiklerimin yüzde 95’inin yalan olduğunu anladım. Bu beni daha fazla araştırma yapmaya itti. Hıristiyanlıkta, İslam’daki gibi insanları yargılayacak, mahkûm edecek yasa, şeriat yoktu. Hıristiyanlığın özünde sevgi var. Onu çıkarırsanız bir şey kalmaz. Okudukça ve Tanrı’yla tanıştıkça yüreğim yumuşadı.
ÇOCUKTAN AL HABERİ
Bir süre her şeyi gizlemeyi tercih eden Kültürel Ailesi’nin sırrı 1999’da küçük Bora’nın marifetiyle ortaya çıkar. O zamanlar beş yaşında olan Bora’yı birkaç günlüğüne amcasına bırakırlar. Küçük Bora, amcasının “Gel namaz kılalım” önerisini, “Biz kiliseye gidiyoruz” şeklinde yanıtlar. Üstelik kilisede öğrendiği ilahileri mırıldanmaktadır. Amca sinirli bir şekilde telefona sarılır. Abisine bunun ne anlama geldiğini sorar. Başka, “Çocuk işte, öğrenmiş bir yerden” şeklinde geçiştirmeye çalışsa da, ağabeyinin ağır ithamlarına dayanamayarak gerçeği açıklar Seyfettin Bey:
— Biz Hıristiyan olduk!
Telefon görüşmesinde karşılıklı dökülen gözyaşları, Kur’an ve İncil’den okunan ayetlerle yaklaşık dokuz saat sürer. O günden sonra durum kimseden saklanmaz. Ama çevrenin tepkisi de ağır olur.
SEYFETTİN BEY PAPAZ OLUYOR
Özel bir şirkette bilgisayar programcısı olarak çalışan Seyfettin Bey, bir yandan da kilisedeki ders ve araştırmalarına ağırlık verir. Amacı din görevlisi olmaktır. Kiliselerin de teşvikiyle yardımcı papaz (pastör) mertebesine erişir. İşlerinin yoğunluğu yüzünden yeni inancına yeterince konsantre olamadığını düşünürken, içinden “Keşke işten çıkartılsam” temennisini geçirmektedir. Ve 29 Şubat 2004 tarihinde kendi deyimiyle “Tanrı’nın mucizesi gerçekleşir”, tam doğum gününde işten çıkarılır. O gün, bu gündür Seyfettin Kültürel’in bütün mesaisi kilise. Hem de söylediğine göre hiçbir maddi karşılık beklemeden!
Nasıl geçiniyorsunuz, sorusuna yanıtı şöyle oluyor:
— Kilisedeki görevimizden dolayı ücret almıyoruz. Tanrı’nın sözünü parayla satamayız zaten. Amerika’daki ilahiyatçıların yazdığı dini kitaplar misyonerler aracılığıyla Türkiye’ye getiriliyor. Biz de onları Türkçe’ye tercüme ediyoruz. Sayfa başına 10 dolar veriyorlar. Bütün gelirim bundan ibaret.
TÜRKİYE’DE HIRİSTİYAN OLMAK
“Din değiştirerek yaşamak zor mu?” sorusuna ise şu şekilde yanıt veriyor Seyfettin Bey. “Çevrenizin bakışı değişiyor. Sürekli misyonerlikle suçlanıyorsunuz. Bu yüzden ailenizin önünde güçlü durmalı, onları korumalısınız. Yeğenim evlenirken Hıristiyan olmam damadın ailesini rahatsız etti. Kızım okulda zorunlu olarak din derslerine giriyor. Bu çok büyük bir problem.
Kaynak: 2004, Aktüel Dergisi
