SULUKULE, Sulukule olalı, herhalde böyle bir cümbüş görmemiştir. Gazinocuların bir araya getirmek için yüz binlerce lira sarfettiği bütün yıldızlar oradaydı o gece. Yerli ve yabancı her tabakadan konuk ağırlamıştı bugüne kadar Sulukule. Ama bu geceki gibi mizah görmemişti. Semtin gamsız sakinleri her an gülen oynayan sakinleri hiç çekinmeden itiraf ediyorlardı bunu.
Bir başka havası vardı Sulukule’nin. Rengârenk dekorlardan insanın âdeta gözleri bozulabilirdi. İki tabak yemek ve bir bardak rakı için yüzlerce hatta binlerce lira sarf edilen şıkır şıkır ışıklı gazinolara benzemiyordu. Onlardan daha samimi, daha sıcak bir havası vardı.
Geçenlerde bir gece Emel Sayın, Ajda Pekkan, Sadri Alışık, Çolpan İlhan, Ahmet Özhan, Erol Büyükburç ve Sevinç Pekin’den kurulu yıldızlar ekibi de aynı şeyleri düşünmüş ve gazino programlarını bitirdikten sonra Divan Oteli’nde buluşarak toplu halde Sulukule’nin yolunu tutmuşlardı.
Gıcır gıcır, son model arabalar içinde memleketimizin en ünlü yıldızlarını görünce, önce pek şaşırdı Sulukuleliler. Evden eve, camdan cama birbirlerine seslenerek yıldızların baskınını haber verdiler. Kısa zamanda bütün Sulukuleliler ayağa kalkmıştı. Çoluk çocuk, kadın erkek semt sakinleri bir anda toplanıverdiler arabaların etrafına.
— A be gız Emel Sayın geldi.
— Aaaa, Ajda Pekkan da burada.
— A be gızlar gelesiniz, artizler geldi.
Toprak yollu, yıkık-dökük duvarlı ama kedersiz sokağı çınlatan bu bağırışmaları Sadri Alışık’ın selamı bozdu:
— Selamın aleyküm abiler ve de ablalar.
Yıllardır sazlarıyla, sözleriyle, kızlarıyla misafirleri eğlendiren bu güler yüzlü insanlar bu defa kendileri de eğleneceklerdi.
ÇALSIN SAZLAR OYNASIN KIZLAR
Neşe Bülbülü Güllü Naciye’nin evine girip bir odaya doluştuk. Az sonra esmer güzeli gençlerden kurulu ince saz, hafiften hafiften çalmaya başladı. Önceleri ağır aksak giden tempo, bir ara ansızın coşuverdi. Ve başladı tarihî Sulukule şarkıları. Orta yerde oynayan esmer güzleri kızlar birken iki, ikiyken üç oldu. Kadehler kıvrak müziğin temposuna ayak uydururcasına birbirini izledikçe, odayı dolduranların neşeleri de artmaya başladı.
★
Ajda Pekkan, «O Ağacın Altı» adlı son günlerin sevilen şarkısını istedi. Sazendeler hayran bakışlarla çalmaya başlayınca, Ajda Pekkan, oturduğu yerden okumaya başladı. Kendinden geçmişti güzel yıldız. Öylesine güzel söylüyordu ki, odadaki diğer konuklar bir anda susup can kulağı ile şarkıyı dinlediler. Daha sonra Sadri Alışık «Ben güzel kanun çalarım» diyerek kanuna sarıldıysa da ilk iki darbede enstrümanda tel namına bir şey bırakmadı. Genç kanuncunun yüreği «cızz» etti birden. «Sadri Ağabey, daha yeni almıştım. Canına okudun ağabey» diye yakındı.
AMAN SULUKULE CANIM SULUKULE
Çılgın eğlencenin en neşeli siması Ajda Pekkan’dı. Hem söyledi hem de oynadı sempatik sanatçı. Bahar kadar taze çengi kızlarıyla çok ilgilendi. «Ne güzel şeyler değil mi? Düşünün bir de bunlar makyaj yapıp giyinseler kuşansalar» diye konuştu. Hele çingene şarkılarını onlarla yarışırcasına karşılıklı söyleyip, dilediğince göbek attı.
★
Erol Büyükburç pek neşeli sayılmazdı. Kafasının birçok konuda dolu olduğunu ileri sürdü. Çengi kızlara para yapıştırıp tempo tuttu. Ya Emel Sayın? Onu orada görmeliydiniz. O basit dekor içinde bile parlayan bir yıldızdı. Kızlara sürekli para yapıştırdı. İsmet Kasapoğlu eşi Emel Sayın’a para yetiştirinceye kadar akla karayı seçti doğrusu. Çolpan İlhan bir taraftan el çırparken, diğer taraftan kocası Sadri’yi toparlamaya çalıştı. Durup durup, «Sadriciğim, sen içme artık» demekten kendisini alamadı.
MEZE DEDİĞİN NEDİR Kİ?
Sulukule’de neşe var, eğlence var, saz var, söz var, kız var. Ama meze kabilinden aradıklarımız yok tabii. Zaten kimse de oraya yemek yemek, karnını doyurmak için gitmiyor.
★
Yıldız her yerde yıldızdır öyle değil mi? Değil işte. O gece, Sulukule’nin renkli havasına renk katan, memleketimizin en ünlü yıldızları bile, yıldızlıklarını bir kenara bırakmışlardı. Allah ne verdiyse, daha doğrusu ne buldularsa yiyorlardı. Hem öyle viski değildi içilen, yalnızca rakıydı.
★
Ajda Pekkan bir ara şöyle dedi:
— Meze dediğin nedir ki? İstediğimiz yemekleri her zaman her yerde bulabiliriz. Ama buradaki rahatlığı, serbestliği, samimiyeti zor buluruz sanırım.
TARİHE Mİ KARIŞIYOR?
Artık bu şirin beldedeki bol neşeli âlemler bugün tarihe karışmak üzeredir. Bilindiği gibi birkaç defa boşaltılan neşeli mahallenin yıkılması için ilgililer gerekli kararı almışlardır.
★
«Aman Sulukule, canım Sulukule. Eğlenelim güle güle» Evet, yıldızlar eğleniyordu bu gece güle güle. Vakit ilerledikçe gürültü şamata artıyor, her kafadan bir ses çıkıyordu. Bir ara yerinde duramayan yıldızlar, sandalyelerin tepelerine çıktılar, sonra da vur patlasın çal oynasın.
★
Çengi kızlar önceleri giyinik oynarken, daha sonra «Ateş Bastı» şarkısını söyleyerek üzerlerinde ne var ne yok çıkarıp atmaya başladılar. Pencereden dışarı baktığımızda şafak sökmek üzereydi. İşlerinden çıkıp soluğu tarihî Sulukule’de alan yıldızlar, çılgın gecenin sonunda kendi tabirlerince «turşu» gibi olmuşlardı. Semtin şen sakinleri tarafından yolcu edilirken hep bir ağızdan veda şarkılarını söylüyorlardı:
— Aman Sulukule, canım Sulukule. Gidiyoruz güle güle.
Kaynak: 1972, SES Dergisi
