ANAP demek Turgut Özal demektir. SHP, Erdal İnönü; DSP, Bülent Ecevit; DYP, Süleyman Demirel, HDP ise Mehmet Yazar’dır. Bunlar sancıyı beyinlerinde hisseden, ancak renk vermemek gerektiğini bilen kişilerdir. Gerçek çehreleriyle nadiren yakalanırlar. Nitekim bu ay yapılacak seçimlerin hakikî yarışçıların da endişe ve korkularını demeçlerinde, sohbetlerinde bulamazsınız. Onların portreleri bir mozaik çalışması yapar gibi, tek başına anlam ifade etmeyen kopuk bilgilerin yan yana getirilmesiyle çizilebilir.
ERKEKÇE işte bu “Gülen Maskelerin” arkasına saklanmış tedirgin insanları “Siyaset Sahnesi”nin kulisinde araştırdı. 1983 yılında Turgut Özal, hem en hazırlıklı hem de en avantajlı liderdi. Rakipleri kitleler tarafından “takdir” edildikleri için değil, MGK tarafından “tensip” edildikleri için piste çıkmışlardı. Gerçi zihninde canlandırdığı ideal kadroyu kurduğu söylenemezdi Özal’ın. Adaylık teklif ettikleri insanların çoğu sandıktan MDP’nin çıkmasını kuvvetle muhtemel gördüklerinden reddetmişlerdi onu. Ama hiç değilse, yakın çevresi, Hüsnü Doğan, Mehmet Keçeciler, Ekrem Pakdemirli, Mesut Yılmaz gibi senelerdir birlikte olduğu kişilerden meydana geliyordu.
Öteki liderlerin hiçbiri kendi partilerinde Özal kadar otorite sahibi değillerdi. ANAP’a katılanlar, Özal’a “biat” etmişti, ama diğerlerine yaklaşanların her birinin gönlünde başka aslan yatıyordu. Zamanı gelince aşılabilecek, kalkan olma görevleri sona erince bir kenara bırakılacak insanlardı onlar. Nitekim Necdet Calp ve Turgut Sunalp’in sonları beklendiği gibi oldu. Özal ise meclis grubunu ve parti kurullarını kendisinin her dediğine, evet diyecek insanlar topluluğu olarak farzedegeldi.
Yapılan kamuoyu yoklamalarının sonucu ne olursa olsun, ANAP’ın olağanüstü oy kaybına uğrayacağını düşünmek zor. Aynı şekilde 1983’deki oy oranını koruyabileceğini sanmak da. Turgut Bey bunun farkında. Şayet yüzde 10’luk bir oy kaybı varsa bunun bir kısmını, geçmişte MDP’ye verilmiş oylarla telafi etmenin mümkün olduğunu düşünüyor. Turgut Özal’a göre seçime katılacak partilerden beş tanesi “kuru kalabalık.” BAP, BVP, VP, BP ve IDP oylarının toplam olarak yüzde 2’yi bulacağına daha ihtimal vermiyor Başbakan. Nitekim ANAP yöneticileri: “Aykut Edibali’nin IDP’si bunlar içinde adı parti diye anılmaya lâyık tek kuruluş. 12 Eylül’den önce Yeniden Millî Mücadele sloganı etrafında toplanmış olan grup, o yıllarda özellikle Adalet Partisi üzerinde nüfuz sahibiydi. Ancak bugün IDP’nin adını duyurmaya çalışmaktan öte gayreti ve iddiası görünmüyor diyorlar.
Refah Partisi, Turgut Özal’ın gözünde sağdaki iki ciddi rakipten biri. Tarikat çevrelerinin blok oylarını sandığa götürmeye çalışacak olan Ahmet Tekdal, eski MSP liderine yakın bir gazeteciye göre, “Özal’ı çelmeyebildiği oranda Erbakan faktörünü siyasi gündemde tutacak.” dedi. Bu yüzden Özal, Mehmet Keçeciler’in tambur majörlüğünde, RP’nin tabanını oluşturan “efendilere” yönelik bir program hazırladı. Nakşi, Rufai, Kadir-i Şeyhlerine, Nurcu ve Süleymancı grupların liderlerine ANAP’ın ne denli “iş bitirici Müslüman” olduğu anlatılacak.
Konu başlıklarıyla ANAP
• Necmettin Erbakan bizim yaptıklarımızın hangisini başardı? Okullara din dersi, 19 Mayıs gösterilerine kapalı kıyafetler, müstehcen neşriyatı yasaklama, alkollü içkilere reklam yasağı ve satış sınırlaması Özal tarafından getirilmedi mi?
• Türkiye’e hangi iktidarın icraat listesinde, bir şeyhin cenazesinin mensup olduğu dergâhın avlusuna defnedilmesi var? Cerrahi yolunun takipçisi Muzaffer Özak için bu yapılmadı mı?
DYP ne durumda?
ANAP’ın sağdaki başlıca rakibi. Özal bu engeli kendi çelişkilerinden ve pazarlıkçı yapısından yararlanarak aşmaya çalışıyor. DYP şimdiye kadar eski AP kadrolarında yer almış ve yıpranmış kişilerle şansını denedi. Bu kez de “Süvarinin sağ kolları” addedilen Gökberk Ergenekon, Mehmet Dülger, Mehmet Gölhan gibi isimlerin yer almadığı bir listeyle yarışa katılıyor. Partinin tek tabancası Süleyman Demirel’in ise ağırlığını tam olarak DYP kefesine koyduğu söylenemez. Ayrı tartılmayı seven eski Başbakan, Güneydopu gezisinde DYP örgütünün gövde gösterisine bizzat engel olmuştu.
Tecrübeli yazar Metin Toker’e göre
DYP koz olarak Demirel’e bel bağlıyor. Ama akıllı, kurnaz ve ihtiyatlı şeyh, Bülent Ecevit’in DSP ile iç içe olduğu kadar DYP ile iç içe değil. Toker’in teşhisi “süvari”nin kendisi de pekiştiriyor. Ben, ara seçimleri o kadar önemsemiyorum. Çünkü bu seçimler meşru olmayan seçimlerin devamıdır. Asıl önemlisi büyük seçimlerdir.
Bülent Ecevit anlatıyor
Eski CHP lideri Ecevit, “Dün ben genel başkandım. Eşim benimle dolaşırdı. Şimdi o genel başkan ve ben onunla dolaşıyorum. Ne var bunda?” diyor. Özel görüşmelerinde her şeyi göze aldığını ifade eden Ecevit, tutuklanmanın da buna dâhil olduğunu söylemekten geri kalmıyor.
Kaynak: 1986, Erkekçe Dergisi
