Yine olayların kadını durumunda Sevda Demirel. Şimdi de bir film çekiyor. Çektiği filmse “bu ne yaman çelişki anne” dedirtecek türden. Çünkü Sevda Demirel bir polisi oynuyor.
Biz onu patlayan silikonlarıyla tanıdık önce. Son derece vamp, dişiliğinin farkında, bedenini ve medyayı da iyi kullanacak kadar akıllı. Ardından fuhuş yaptığı iddiasıyla tutuklandı. Suçsuz olduğunu söyledi, emniyet müdürlüğü canlı yayında kendisinden özür diledi, biz de suçsuzluğuna kanaat getirdik. Geçtiğimiz haftalarda uyuşturucu kullandığı iddiasıyla gözaltına alındı. Yine suçsuz olduğunu söylüyor. Peki ama neden bütün bunlar hep Sevda’nın başına geliyor?
Peki bunlar medyatik olmanın bedeli mi? Çünkü başına her ne geldiyse, tanındıktan sonra geldi Sevda Demirel’in.
Bu olaylar karşısında Sevda Demirel şunları söyledi:
— Silikonlarımı ben mi patlattım? Türkiye yiyip içmedi benim silikonlarımla uğraştı. Yaptırdım, çok da mutluyum. İyi ki büyük göğüslerim var. Medyatik olmayı tabii ki istedim ama, sokakta yürüyememeyi veya sevgilimle el ele dolaşamamayı istemedim ki!
Dünyası masummuş aslında
Vamp görüntüsüne verdiği yanıt, “Çok masum bir yüzüm yok, ama ne yapayım tanrının takdiri bu, değiştiremem. Görüntüm çok vamp ama masum bir dünyam var benim”“
Peki ya şu uyuşturucu meselesi?
Kokain denen o maddeyi kullansam hayatım boyunca veremediğim kilolarımı bir-iki haftada verebilirmişim. En büyük ispatım vücudum. Ayrıca uyuşturucu içiyor muyum, içmiyor muyum bu kimseyi ilgilendirmez. Bedenimi satmıyorum sonuçta. Eğer içiyorsam kendi bedenime zarar veriyorum. Ayrıca kullanmıyorum ve kullananlara da karışmam.
Filmde bir kez sevişeceğim o kadar
Dramatik bir kadını oynuyorum. Hem polis hem bir anne hem de bir ressam sevgilisini bir hiç uğruna yitiren bir kadın. Aslında ana teması uyuşturucu. Ama uyuşturucu öyle bir ele alınıyor ki, izleyenleri etkileyeceğine eminim. Bence gerçekten mesaj içerikli ve bu yüzden maddi olarak bir şey beklemiyorum. Uyuşturucuyla savaşıyorum, aynı zamanda kadınlığımı yaşamaya çalışıyorum falan filan. Çok entrikalı bir film. Ressamı Karahan Çantay oynuyor, benim sevgilim rolünde. Genç kızları kandıran kötü adam ise Engin Koç. O kadar mücadele veriyorum ki, duygularım yok oluyor yavaş yavaş. Sevgimi kaybediyorum ve sonunda yenik düşüyorum. En sonunda kendimi öldürüyorum. İnşallah benim hayatım böyle olmaz. Filmde hiç dişilik yok. Sadece ressam sevgilimle bir sevişmemiz var o kadar.
Kaynak: 1998, Tempo Dergisi
